W tym roku obchodzimy już 109 rocznicę śmierci córki naszej tarnowskiej ziemi – bł. Karoliny Kózka. Warto bliżej przypomnieć tę niezwykłą osobę, córkę naszej tarnowskiej ziemi.
Urodziła się 2 sierpnia 1898 r. w wielodzietnej rodzinie w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda. Mimo młodego wieku i braku specjalistycznego wykształcenia prowadziła bardzo aktywne działania na rzecz społeczności lokalnej. Była animatorką i liderką życia religijnego. Należała do stowarzyszeń religijnych, angażowała się w tworzenie i formowanie nowej wspólnoty parafialnej powstałej z połączenia dwóch miejscowości, gdy została utworzona nowa parafia w Zabawie. Uczyła katechizmu dzieci z wioski, organizowała dla nich zajęcia, przygotowywała do przyjęcia Komunii św. chorych współmieszkańców. Pomagała w prowadzeniu prywatnej biblioteki wujowi Franciszkowi Borzęckiemu, umożliwiała dorosłym dostęp do literatury religijnej. Wrażliwa na potrzeby chorych i biednych, odwiedzała ich w domach i wspierała w potrzebach. Była przykładem pracowitości i uczciwości oraz poczucia odpowiedzialności za rodzinę. Swoją postawą zdobyła powszechne uznanie i szacunek wśród współmieszkańców, którzy mówili, że jest „pierwszą duszą do nieba”. Zginęła heroicznie, broniąc swej godności i honoru 18 listopada 1914 r., gdy została zaatakowana przez carskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował. Papież Jan Paweł II beatyfikował Karolinę dnia 10 czerwca 1987 r. w Tarnowie.
W godzinach popołudniowych pod przewodnictwem ks. Roberta – proboszcza naszej parafii oraz ks. Artura Stelmacha – naszego Rodaka z Towarzystwa Księży Chrystusowców, pracującego aktualnie w Crewe (Anglia) udała się pielgrzymka autokarowa do Wał – Rudy – miejsce urodzenia i męczeńskiej śmierci bł. Karoliny oraz do Sanktuarium w Zabawie. Nasza pielgrzymka liczyła blisko 40 osób (oprócz starszych, wiele młodzieży i dzieci). Program tej pielgrzymki był następujący:
1500 – Droga Krzyżowa szlakiem męczeństwa bł. Karoliny w Wał Rudzie.
1800 – Uroczysta Eucharystia w Sanktuarium w Zabawie pod przewodnictwem ks. Antoniego Lichonia – misjonarza pracującego w Peru.
1900 – modlitwa o uzdrowienie i błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
Panie nasz i Boże!
Ty obdarzyłeś bł. Karolinę
pełnią swojej miłości
wiernej aż do śmierci.
Ty napełniłeś ją łaską
dojrzałej, promieniującej wiary.
Prosimy Cię pokornie,
umocnij nas w walce
z przeciwnościami i pokusami
oraz wszelkim zagrożeniem.
Daj łaskę zwycięstwa,
abyśmy mogli
spełniać swoje życiowe powołanie,
które dla nas wyznaczyłeś.
Daj moc świadectwa naszej wierze
i odwagę wytrwania aż do śmierci.
Obdarz nas zdolnością zaangażowania
we wspólnotę wiary, służby i obowiązków,
abyśmy stali się światłem dla świata
i solą dla ziemi.
Prosimy Cię o to
za przyczyną bł. Karoliny
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.