Parafia Zaczarnie

Dnia 6 lutego 2023 roku nad ranem po godzinie 4 czasu lokalnego świat obiegły dramatyczne informacje o potężnym trzęsieniu ziemi w Turcji i Syrii! Jego siła dochodziła do 7,8 stopnia w skali Richtera. Jego epicentrum znajdowało się w rejonie tureckiej prowincji Kahramanmaras. Kataklizm spowodował ogromne zniszczenia na kilkusetkilometrowym odcinku od syryjskiego miasta Hama do tureckiego Diyarbakir. Potem nastąpiło jeszcze kilkadziesiąt słabszych wstrząsów. Było to największa katastrofa ostatnich 500 lat. Zdjęcia z miejsc tragedii są przerażające.  Zniszczeniu uległy setki budynków, tysiące osób straciło dach nad głową. Niestety z godziny na godzinę rośnie także bilans ofiar. Wiele organizacji humanitarnych i darczyńców z całego świata oferuje swoją pomoc i wsparcie dla ofiar kataklizmu. Także Polska Misja Medyczna pomaga poszkodowanym na miejscu katastrofy. Jak informuje Małgorzata Olasińska – Chart z Polskiej Misji Medycznej:  „Obecnie w Idlib nasi przyjaciele pracują nad wydobyciem spod gruzów budynków ofiar trzęsienia, którzy do wczoraj żyli w bardzo złych warunkach, a obecnie znalazły się w tragicznym położeniu i potrzebują natychmiastowej pomocy. Polska Misja Medyczna pozostaje w stałym kontakcie z lokalnymi partnerami, z którymi współpracuje od 2017 roku zapewniając pomoc medyczną i protezy dla kobiet i dzieci“. Również kilkanaście godzin po wybuchu do Turcji udali się polscy ratownicy ze strażackiej grupy HUSAR w liczbie 76 strażaków i osiem wyszkolonych psów. Towarzyszyło im pięciu medyków z Zespołu Pomocy Humanitarno-Medycznej. Jak relacjonuje dowódca polskiej strażackiej grupy poszukiwawczo-ratowniczej HUSAR brygadier Grzegorz Borowiec po powrocie do kraju: „Nasza praca przyniosła efekty gdyż uratowaliśmy 12 istnień ludzkich. Naszym planem było uratowanie przynajmniej jednej osoby. Udało się to zrealizować 1 200 procentach. Jesteśmy z tego niesamowicie zadowoleni. To była naprawdę heroiczna praca przez 24 godziny na dobę w piekielnie trudnych warunkach. Walczyliśmy czasami godzinami o to, żeby kogoś uratować i wydobyć spod gruzów i przyniosło to efekt”. Według szacunków dotychczas liczba ofiar śmiertelnych trzęsienia ziemi przekroczyła już 41 tys., a z niektórych danych wynika, że ofiar może być nawet dwukrotnie więcej, bo wciąż wiele osób jest uwięzionych pod gruzami zawalonych budynków. Wszędzie słychać krzyki i płacz. W Turcji zniszczeniu uległo 47 tysięcy domów, w których znajdowało się 211 tysięcy mieszkań. Mimo upływu kilku dni od tragedii  spod gruzów nadal wyciągane są żywe osoby. Tak było w Gaziantep w Turcji, gdzie ratownicy wydobyli 13-letnią dziewczynę. W południowej prowincji Hatay uratowano siedmiomiesięcznego chłopca, który pod gruzami spędził 140 godzin. W tym samym rejonie uratowano dwuletnią dziewczynkę, a w prowincji Kahramanmaras ratownicy wyciągnęli spod gruzów żywą 70-letnią kobietę. Turecka agencja informacyjna Anatalia poinformowała również o uratowaniu 35-letniej matki i jej sześcioletniej córki ze zniszczonego budynku w prowincji Adiyaman.

Codziennie przekazywane informacje o kolejnych odnajdywanych ofiarach tego kataklizmu są przerażające i ukazują ogrom cierpień narodu tureckiego i syryjskiego. Ze wszystkich stron świata, także i z Polski płyną słowa modlitwy i pomoc materialna dla ofiar tego kataklizmu. Również i w naszej parafii modlimy się za wszystkich poszkodowanych w wyniku tego trzęsienia ziemi. Nasza modlitwa wyraziła się i nadal będzie trwała poprzez:

1. Odprawiane przez naszych kapłanów Msze Święte w tej intencji.
2. Codzienny śpiew Godzinek do Maryi, Wspomożenie Wiernych, naszej Świętej Patronki.
3. Odmawianie Koronki do Miłosierdzia Bożego ( przed każdą Mszą Świętą popołudniową).
4. Odmawiany różaniec w intencji ofiar trzęsienia ziemi.
5. Składane ofiary do puszek na rzecz poszkodowanych (w VII  Niedzielę Zwykłą zebrano kwotę 5 292 zł, która została przekazana do Caritas Diecezji Tarnowskiej).

„Niech dobry Bóg ma w swojej opiece wszystkie ofiary tej tragedii. Niech zmarłych obdarzy życiem wiecznym, a tym, którzy ocaleli, da nadzieję i duchowe umocnienie”.